ارز دیجیتال

ارز دیجیتال چیست ؟ 

احتمالاً تا امروز کلماتی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی، رمزارز، ارز رمزپایه و یا ارز رمزنگاری‎شده به گوشتان خورده است. در ابتدا باید بگوییم تمام این کلمات برگردان انگلیسی یک کلمه است و یک مفهوم را میرساند که آن همان کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است.این واژه انگلیسی از دو عبارت crypto‌ به‌معنای رمز و currency به‌معنای ارز تشکیل‌شده‌است. ارزهای مجازی همواره از جمله مهم‌ترین مباحث چند سال اخیر دنیا بوده است و کارشناسان و متخصصان متعددی بر‌این باورند که ارز‌های دیجیتال ، بخش جدانشدنی از آینده بشریت به‌حساب میروند و قطعاً در سال‌های آینده شاهد نفوذ این ارز‌ها به بازار‌های معتبر جهانی خواهیم بود.

کریپتوکارنسی یا همان ارز‌های دیجیتال همانطور که از نامشان مشخص است با ارز‌های بانکی (فیات) که امروزه می‌شناسیم متفاوت هستند و به‌صورت دیتا‌های دیجیتال مبادله شوند. ارز مجازی یا ارز دیجیتال در چند سال اخیر فراز و نشیب‌های فراوانی را به‌همراه داشتند و این موضوع باعث شده‌است افراد بیشتری به سرمایه‌گذاری در این حوزه روی بیاورند.

رمزارز یا ارز دیجیتال چیست

رمزنگاری در جنگ‌جهانی دوم برای اولین‌بار جهت انتقال پیام و فرمان‌های نظامی مورد استفاده قرار گرفت و در سال ۱۹۸۳ دانشمند آمریکایی به‌نام David Chaum برای نخستین بار ایده ارز دیجیتال را در تحقیقات خود ارائه کرد. در عصر دیجیتال، ریاضیات و علوم کامپیوتر برای امنیت ارتباطات، اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرارگرفته‌اند.

کریپتوکارنسی‌ها در‌حقیقت نوعی پول اینترنتی هستند که با استفاده از تکنولوژی کریپتوگرافی (رمزنگاری) رمزگذاری می‌شوند و تمام ویژگی‌های پول‌های رایج را بجز ماهیت فیزیکی دارا هستند. می‌توان آنها را با ارزهای دیگر مبادله کرد، با آنها تراکنش‌های مالی انجام داد، و برای خرید کالا و خدمات از آنها استفاده کرد.

البته روش استفاده از آنها کمی متفاوت است و رویه‌های مختص به‌خود را دارند. تمامی تراکنش‌ها که با ارز دیجیتال انجام شود روی یک پایگاه داده غیرمتمرکز به‌نام بلاکچین ذخیره میشود. اولین ارز دیجیتال به این سبک، بیتکوین بود که در سال ۲۰۰۹ به‌دنیا معرفی‌شد و درحال‌حاضر با در اختیار داشتن حدود بیش از ۵۰% حجم بازار کریپتوها به‌عنوان پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود.

بعد از رشد انفجاری بازارهای ارز دیجیتال در چند سال اخیر، تعداد رمزارزها به‌حدود بیش ۲۰۰۰ واحد رسیده‌است که برای آشنایی با برخی از آنها می‌توانید این مقالات را مطالعه نمایید.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

کریپتوکارنسی از یک فناوری غیرمرکزی استفاده می‌کند تا به کاربران اجازه دهد که پرداخت‌های ایمن داشته باشند و پول را بدون نیاز به استفاده از نامشان و رفتن به بانک، ذخیره کنند.

آن‌ها در یک دفترثبت عمومی به‌نام بلاکچین (Blockchain) ذخیره می‌شوند، که شامل سوابق کل تراکنش‌ها از روز اول پیدایش این شبکه است و مدام به‌روزرسانی می‌شود. واحدهای ارزمجازی از طریق یک فرآیند به‌نام ماینینگ یا استخراج تولید می‌شوند، که شامل استفاده از قدرت کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده‌ی ریاضی است که منجربه تولید کوین‌ها (سکه‌ها) می‌شود.

کاربران هم‌چنین میتوانند از صرافی‌ها این ارز‌ها را خریداری و سپس با استفاده‌ از کیف‌‌پول‌های رمزنگاری‌شده از آن‌ها استفاده کنند. رمزارزها و فناوری بلاک‌چین هم‌چنان از لحاظ مالی در مراحل اولیه‌ی خود قرار دارند و انتظار می‌رود که در آینده کاربردهای بیشتری برای آن‌ها ایجاد شود. تراکنش‌ها شامل اوراق قرضی، سهام‌ها و دیگر موارد مالی هستند که می‌توانند با این فناوری داد‌و‌ستد شوند.

 مهم‌ترین تفاوت رمزارزها با پول معمولی در نحوه رمز‌نگاری و ذخیره آن‌ها است. برخلاف ارز‌های بانکی که از قبل با آن‌ها آشنا هستیم ارز‌های دیجیتال به‌شکل دیتا‌های دیجیتال در کامپیوتر‌ها یا کیف‌پول‌های الکترونیک ذخیره می‌شوند.

رمزارزها توسط هیچ‌بانک یا موسسه مالی یا حتی دولتی کنترل نمی‌شود و غیرقابل ردیابی هستند. ارز‌های دیجیتال در فضاهای تجاری P2P معامله می‌شوند؛ فضای P2P، وضعیتی است که دو کاربر به‌صورت مستقل و بدون وابستگی به‌هیچ مرکزیتی، اقدام به دادوستد می‌کنند. البته انتظار می‌رود توسعه‌و‌گسترش ارز مجازی به‌شکلی پیش‌رود که کم‌کم این ارز‌ها وارد فضاهای‌تجاری B2B و فرامرزی شده و در معاملات کلان از آن‌ها استفاده شود. ارز دیجیتال درحال‌حاضر تعداد کاربران محدودی دارد و چارچوب‌های قانونی استفاده از آن مانند چگونگی اعمال مالیات هنور درحال تکمیل شدن‌است. زیرساختی که قرار است از ارز دیجیتال به‌عنوان یک روش رایج برای انجام پرداخت پشتیبانی کند هنور درحال گسترش و احداث است.